De drempel is té hoog! Ik hoor het nogal eens: ‘Ja, natuurlijk had dat ik al veel eerder moeten doen, maar het kwam er nooit van.’ Of ‘Ik voel zoveel weerstand om dit te doen. Ik kan het gewoon niet.’ Hoe kun je dingen aanpakken die je wel wilt, maar ook eigenlijk niet wilt? Hoe kom je over die hoge drempel?
In mijn werk kom ik bij verschillende mensen met heel uiteenlopende opruimproblemen. Wat de meesten wel gemeen hebben is dat ze veel bewaard hebben. Soms uit nostalgie, uit angst om herinneringen kwijt te raken of mensen te kwetsen, maar vaak ook uit oog van veiligheid en zekerheid.
Wat is dat toch? Weten dat iets moet, het zelfs willen en het niet doen? Zaken voor je uitschuiven. Het heeft te maken met uitstellen en misschien wel hopen dat als je maar lang genoeg wacht het uiteindelijk niet meer nodig is. Of is het iets anders?LEES VERDER
Heb jij ook zo’n last van losse eindjes? Onafgemaakte zaken in huis? Beginnen aan iets en het niet afmaken? Je begint bijvoorbeeld vol goede moed aan het opruimen van je kledingkast, maar er komt iets tussen en het blijft weer liggen. Je hebt dingen uitgezocht om naar de kringloopwinkel te brengen, maar je hebt geen geschikte doos om het in te doen, waardoor het blijft staan. Dit zijn nog ‘klussen’, maar het kan natuurlijk ook gaan over gewone dagelijkse handelingen zoals opruimen, boodschappen doen of je mail checken.LEES VERDER
Zo’n uitspraak kan uit je tenen komen. IK WIL RUST en ik wil het nu! Eigenlijk hoor ik dat in mijn werk bij iedereen: rust in je huis, rust in je agenda en rust in je hoofd. Je huis ontdoen van overbodige spullen en meer lege ruimte creëren is een goede stap. Een opgeruimd huis geeft immers een opgeruimd hoofd.
Maar, soms is er meer nodig om een opgeruimd hoofd te krijgen.LEES VERDER
Opruimen lijkt zo makkelijk, maar is dat wel zo? Onlangs merkte ik het weer bij een cliënt. Aan alle dingen zit een verhaal. Een vaas is niet gewoon een vaas, maar een cadeau van een vriendin. Een trui is door je moeder gemaakt en die zou het zonde vinden als je hem weg deed. Niet dat je hem draagt, maar je voelt je bij voorbaat al schuldig. Die tas is nog zo goed en hij was ook best duur. Nog maar even laten staan. Hij is niet praktisch, maar toch. Dat gereedschap, ja, daar doe ik eigenlijk niets mee. Maar stel nou dat ik het binnenkort nodig heb? Dan is het toch zonde om weg te doen? Zoveel ruimte neemt het niet in beslag?
