Ik kom het veel tegen in mijn werk dat mensen verzamelen en sparen voor de toekomst. Ideeën, huisraad, kleding. Allemaal voor als het ooit goed en ideaal is. Maar hoe realistisch is het om daarop te hopen?
In veel kasten staan boeken en andere spullen die ooit gekocht zijn met de bedoeling er iets mee te doen. Dat is er echter nooit van gekomen en het is de vraag of dat nog ooit gebeurt. Keuzes maken is belangrijk om ruimte te creëren voor iets nieuws.
Oud zeer, spullen op een verkeerde plek of een gebrek aan duidelijkheid kunnen je in hun greep houden. Als je gaat opruimen kom je veel tegen wat misschien weg kan of waar je afscheid van wilt nemen. Dat geeft ruimte in huis voor nieuwe of bestaande dingen die voorheen niet aan bod konden komen.
Regelmatig bekent iemand me dit, bijna met het schaamrood op de kaken. ‘Ik bewaar wel…
Waarom mag iets blijven in je huis of waarom juist niet? Wie bepaalt dat? Zijn er objectieve criteria? Wel criteria, maar eigenlijk altijd subjectief. Hoe bedwing je de keuzestress?
Mensen met een overvloed aan spullen en papieren hebben vaak een ruime belangstelling. Willen veel lezen, zien, meemaken en vooral ook delen met anderen. Ze verzamelen informatie en spullen voor zichzelf en ook voor anderen. Maar als je niet kiest, komt geen enkele droom uit en lijkt het steeds lastiger te worden. Je hebt nl. al zoveel geinvesteerd in dingen, terwijl je die nu niet meer leuk vindt. Zet dan de stap om alles eens uit te zoeken en afscheid te nemen van oude dromen en te gaan voor wat nu belangrijk is voor je.
Een paar weken geleden schreef ik een stuk over de interne verhuizing die ik van…
Afgelopen zaterdag was ik op een Vrouwendag. Het ging daar over het je richten op…
Bewaren van erfgoed of bewaren omdat je het niet wilt wegdoen.