Leven in de toekomst. Je leven van nu is niet hoe je het wilt, maar later komt alles goed. Ik hoor dan: ‘Als ik mijn leven weer op orde heb, dan ga ik …’ En dat is dan alle boeken lezen, lekker in de tuin zitten, iets leuks maken van alle knutselmaterialen, uitstapjes maken, tijd doorbrengen met vrienden of kleinkinderen. Al die dingen waar het nu niet van komt.
In september 2015 schreef ik mijn eerste blog op deze website. Het ging over hardlopen en de link naar mijn werk als organizer. Afgelopen week heb ik eindelijk de eindstreep gehaald en zou ik ‘moeiteloos’ 5 kilometer moeten kunnen hardlopen. Na 5 jaar! Waar een crisis toe kan leiden! En uiteraard heb ik nagedacht hoe het nu verder moet, want de loopbegeleiding stopt. Hoe blijf ik op dit niveau en hoe voorkom ik dat ik terugzak en terugga naar af? En wat is de link met opgeruimd leven?
Die vraag kreeg ik onlangs bij de verlenging van een WMO-contract *. Met andere woorden: ‘Wat doe jij meer dan een vrijwilliger zou doen?’ (Die vraag riep bij mij ook vragen op: Wat is het beeld over organizers? Denkt men dat het alleen om opruimen gaat?)
Ik heb in déze situatie aangegeven dat extra handjes op termijn fijn zijn, maar dat dat nu nog niet helpend is. En waarom niet? Omdat er soms zoveel aan de hand is, dat je voorzichtig moet handelen, met begrip en respect. Met kennis van zaken en doelgericht. Opruimen is een middel om overzicht te krijgen. Geen doel op zich.LEES VERDER
De afgelopen weken viel het me weer op dat mijn cliënten en ik zoveel restanten vinden van ‘dromen’ die nooit zijn uitgekomen. Of maar gedeeltelijk. We vinden folders, recepten, tijdschriften, cursusboeken, lijstjes vol wensen. Materialen liggen ongebruikt te verstoffen in een doos en tijdschriften zijn al jaren oud en zien er ouderwets uit.
Ik vind dat erg en zij ook. Er is veel creativiteit, enthousiasme en maatschappelijk bewustzijn. Behoefte om dingen te weten, te verzamelen, te delen en te genieten. En toch… Slechts een klein deel komt tot uitvoering. Waarom toch?
Laatst hoorde ik van iemand die zei dat haar huis 2 dagen per week netjes was en de rest van de tijd een rommeltje. Er werd dus regelmatig opgeruimd, maar meer niet dan wel. Het eenmalig opruimen was dus niet het punt, maar het bijhouden.LEES VERDER
Wat zou dat heerlijk zijn: altijd op tijd voor je afspraken, op tijd je werk af, cadeautjes op tijd in huis en geen gestress meer. Het kan klinken als iets onbereikbaars. Hoe komt dat toch, dat je ondanks een agenda, piepjes op je telefoon, takenlijstjes en een klok die tien minuten voorloopt toch nog zo vaak te laat bent? En beter nog: hoe kun je dat veranderen?
Te laat komen is iets waar jijzelf, maar ook anderen last van kunnen hebben. Dat is voor een keertje niet erg, maar als het vaak gebeurt wordt het vervelend. Ik ken mensen die zich uitputten in smoezen. Maar, ook dat houdt een keer op.LEES VERDER
De drempel is té hoog! Ik hoor het nogal eens: ‘Ja, natuurlijk had dat ik al veel eerder moeten doen, maar het kwam er nooit van.’ Of ‘Ik voel zoveel weerstand om dit te doen. Ik kan het gewoon niet.’ Hoe kun je dingen aanpakken die je wel wilt, maar ook eigenlijk niet wilt? Hoe kom je over die hoge drempel?
Wat is dat toch? Weten dat iets moet, het zelfs willen en het niet doen? Zaken voor je uitschuiven. Het heeft te maken met uitstellen en misschien wel hopen dat als je maar lang genoeg wacht het uiteindelijk niet meer nodig is. Of is het iets anders?LEES VERDER
Afgelopen zaterdag was ik op een Vrouwendag. Het ging daar over het je richten op de dingen die voor je liggen en het loslaten van de dingen uit je verleden. En dat loslaten gaat niet zomaar. Je kunt niet zeggen ‘Ik denk er niet meer aan’ of ‘Ik verhuis en ik ben het kwijt’. Nee, pas als je je bewust bent van je verleden en daarmee in het reine komt, kun je dingen gaan loslaten en je richten op de toekomst. Je moet daarin je eigen verantwoordelijkheid nemen, omdat je niet altijd kunt verwachten dat een ander het voor je in orde maakt.
Ik herkende veel aspecten die ook gelden bij het organiseren van een woning of deel daarvan. Die wil ik graag met je delen.LEES VERDER
‘Eerst dacht ik nog ‘dat ruim ik binnenkort wel op’, maar dat kwam er steeds niet van. En nu is het zoveel dat ik er geen gat meer in zie.’ Een uitspraak die ik vaker hoor van cliënten.
Is dit raar? Nee, want soms heb je goede redenen om andere prioriteiten te stellen en opruimen even uit te stellen. Maar, als dat lang duurt stapelt de boel op en wordt het een probleem. Hoe voorkom je dat?LEES VERDER
